۱- عدم وجود برنامه مشخص:
بسياري از نهاد ها و سازمانهاي دولتي برنامه مشخصي براي توسعه و ترويج فعاليتهاي قرآني در كشور ندارند و به همين دليل تنها و تنها به كارهاي صوري و روبنايي اكتفا مي كنند يا به موازي كاري روي مي آورند چون بايد بودجه هايي را در عرصه فعاليتهاي قرآني صرف نمايند كه البته دلايل خاص خود را دارد كه مي توان به عدم وجود افراد متخصص در اين نهادها و سازمانها اشاره نمود.
۲- عدم وجود افراد متخصص:
يكي ديگر از دلايل ضعف نهادهاي قرآني عدم وجود افراد صاحب صلاحيت در راس امور قرآني اين سازمانها و نهادها است.البته در راس بسياري از اين نهادها اسامي آشنايي به چشم مي خورد كه عناوين و نشان هاي بسياري با خود يدك مي كشند و لي هيچگاه نمي توان به صرف داشتن يك مقام كشوري و يا حتي بين المللي در حفظ يا قرائت قرآن كريم مسئوليت نهاد قرآني يك دستگاه را به فردي سپرد و توقع كاري داشت كارستان.
۳- عدم وجود تعريف دقيق براي فعاليتهاي دستگاهها:
فعاليتهاي قرآني در دستگاهها و نهادهاي دولتي تعريف دقيق و مشخصي ندارد و به همين جهت هر كسي بر اساس سليقه كاري را انجام مي دهد كه خود منجر به موازي كاري در روند اجراي اين برنامه ها مي شود.
۴- علاقه به انجام فعاليتهاي نمادين و زود بازده:
در بيشتر نهادها و سازمانهاي قرآني سمت و سوي فعاليتها به سمت كارهاي روبنايي، تيليغاتي و نمادين متمايل شده است و علاقه اي به كارهاي بنيادين و فعاليتهاي اساسي ديده نمي شود و به همين دليل است كه در همه اين نهادها برگزاري مسابقات و جشنواره ها ، ۹۰ درصد فعاليتهاي قرآني اين دستگاهها را شامل مي شود .
حال با توجه به همه آنچه گفته شد و بسياري از آنچه گفته نشد ، درك اين نكته كه چرا نمايشگاه بين المللي قرآن كريم هر سال نسبت به سال قبل معمولا جز ظاهر و تعداد بخش ها هيچ تغييري نمي كند ، مشخص مي شود ان شاء الله در مقال بعدي نكات ديگري را در اين زمينه عرضه خواهيم كرد.